po norwesku: Torsk / po łacinie: Gadus morhua

Dorszokształtne (Gadiformes) to liczny rząd ryb składający się zarówno z gatunków słonowodnych, jak i słodkowodnych.  Przedstawiamy rodzaj ryb morskich Gadus:

dorsz atlantycki (Gadus morhua)

Występuje wzdłuż wybrzeży Ameryki Pn. (od Nowej Anglii do wysokości regionu Labrador), wzdłuż południowych wybrzeży Grenlandii, wzdłuż wybrzeży Irlandii oraz Europy (głównie w Morzu Północnym, Morzu Norweskim i Morzu Barentsa).

Dorsz pacyficzny (Gadus macrocephalus)

Występuje wzdłuż wybrzeży Morza Żółtego i w Cieśninie Beringa do wysokości Los Angeles.

Dorsz grenlandzki (Gadus ogac)

Występuje głównie w północno-zachodnim Atlantyku i w Oceanie Arktycznym.

Istnieją dwa różne rodzaje dorsza:

Osiadły dorsz przybrzeżny przebywa blisko dna i w płytszej wodzie.

Wędrowny dorsz atlantycki przebywa duże odległości i pływa bliżej powierzchni wody.

Ponad 90% dorszy poławianych w Norwegii pochodzi z zimnych i czystych wód Morza Barentsa. Na kilka miesięcy w roku dorosłe osobniki migrują na tarło w kierunku wybrzeży Norwegii.

Podczas długiej wędrówki dorsze wędrowne wykształcają wzmocnione mięśnie – uzyskujemy filety o unikalnej strukturze, dzięki czemu stały się one narodowym przysmakiem znanym pod nazwą Skrei. Dowiedz się więcej o tej bogatej w białko rybie na stronie poświęconej Skrei. 

Dorsza łatwo zauważyć, jeśli wiemy, czego szukać. Dorsz posiada wydłużony i sprężysty kształt z wyraźnie zaznaczoną, łukowato wygiętą białą linią. Posiada trzy płetwy grzbietowe, a na jego dolnej wardze widać spiczasty „wąsik”.

Ubarwienie dorsza świadczy o miejscu pochodzenia. U dorsza z wód płytkich przeważają kolory o odcieniach brązu, czerwieni i oliwki z ciemniejszymi plamkami.

Dorsz występujący na dużych głębokościach charakteryzuje się jaśniejszym ubarwieniem, które wpada w szarość. Na pewno zaskoczy Cię informacja, że dorsz żyje nawet 40 lat, jego długość dochodzi do 2 m, a masa do 60 kg.

Słowo „terroir“ oznacza naturalne środowisko, w którym powstaje wino, natomiast „merroir“ pokazuje, że ryby różnią się smakiem w zależności od obszaru, z którego pochodzą.

Klienci są zainteresowani informacjami o pochodzeniu żywności. Nie wystarcza im określenie „łowisko 27“. Merroir pozwala rozróżnić ryby poławiane na różnych obszarach, dzięki czemu uświadamiamy sobie, jak ważna jest czystość naszych mórz.

Informacje o smaku

Zimna woda, silne prądy i porywisty wiatr to trudne środowisko dla człowieka, ale nie dla ryb. Morze Barentsa jest siedliskiem największej populacji dorsza na świecie. Dorsz czuje się tutaj „jak ryba w wodzie“. Ta smaczna, biała ryba była podstawą diety pierwszych Norwegów, którzy musieli przetrwać surowe zimy.

Morze Barentsa zapewnia dorszowi obfitość pożywienia. Na pierwszym etapie życia dorsz żywi się zooplanktonem, krylem i skorupiakami, a następnie mniejszymi rybami, np. gromadnikiem i śledziem. Dorsz doskonale sobie radzi dzięki zdolnościom adaptacyjnym. Dorsz jest rybą denną, żyjącą głęboko w morzu, ale równocześnie dobrze się czuje blisko powierzchni wody.