
Po norwesku: Torsk / po łacinie: Gadus morhua
Dorszokształtne (Gadiformes) to liczny rząd ryb składający się zarówno z gatunków słonowodnych, jak i słodkowodnych. Przedstawiamy rodzaj ryb morskich Gadus:
Dorsz atlantycki (Gadus morhua)
Występuje wzdłuż wybrzeży Ameryki Pn. (od Nowej Anglii do wysokości regionu Labrador), wzdłuż południowych wybrzeży Grenlandii, wzdłuż wybrzeży Irlandii oraz Europy (głównie w Morzu Północnym, Morzu Norweskim i Morzu Barentsa).
Dorsz pacyficzny (Gadus macrocephalus)
Występuje wzdłuż wybrzeży Morza Żółtego i w Cieśninie Beringa do wysokości Los Angeles.
Dorsz grenlandzki (Gadus ogac)
Występuje głównie w północno-zachodnim Atlantyku i w Oceanie Arktycznym.
Rodzaje dorsza
Istnieją dwa różne rodzaje dorsza:
Osiadły dorsz przybrzeżny przebywa blisko dna i w płytszej wodzie.
Wędrowny dorsz atlantycki przebywa duże odległości i pływa bliżej powierzchni wody.
Ponad 90% dorszy poławianych w Norwegii pochodzi z zimnych i czystych wód Morza Barentsa. Na kilka miesięcy w roku dorosłe osobniki migrują na tarło w kierunku wybrzeży Norwegii.
Podczas długiej wędrówki dorsze wędrowne wykształcają wzmocnione mięśnie – uzyskujemy filety o unikalnej strukturze, dzięki czemu stały się one narodowym przysmakiem znanym pod nazwą Skrei. Dowiedz się więcej o tej bogatej w białko rybie na stronie poświęconej Skrei.
Cechy charakterystyczne
Dorsza łatwo zauważyć, jeśli wiemy, czego szukać. Dorsz posiada wydłużony i sprężysty kształt z wyraźnie zaznaczoną, łukowato wygiętą białą linią. Posiada trzy płetwy grzbietowe, a na jego dolnej wardze widać spiczasty „wąsik”.
Ubarwienie dorsza świadczy o miejscu pochodzenia. U dorsza z wód płytkich przeważają kolory o odcieniach brązu, czerwieni i oliwki z ciemniejszymi plamkami.
Dorsz występujący na dużych głębokościach charakteryzuje się jaśniejszym ubarwieniem, które wpada w szarość. Na pewno zaskoczy Cię informacja, że dorsz żyje nawet 40 lat, jego długość dochodzi do 2 m, a masa do 60 kg.

Merroir – czy morze wpływa na smak?
Słowo „terroir“ oznacza naturalne środowisko, w którym powstaje wino, natomiast „merroir“ pokazuje, że ryby różnią się smakiem w zależności od obszaru, z którego pochodzą.
Klienci są zainteresowani informacjami o pochodzeniu żywności. Nie wystarcza im określenie „łowisko 27“. Merroir pozwala rozróżnić ryby poławiane na różnych obszarach, dzięki czemu uświadamiamy sobie, jak ważna jest czystość naszych mórz.
Informacje o smaku

Dorsz przybrzeżny, Bømlo
Wygląd: Mięso dorsza składa się z białych płatków o niebieskawym/ szarawym odcieniu. Bukiet: Słodki, lekko mleczny, o morskim zapachu. Smak: Soczysty i słodki, lecz zbilansowany z umami (smak wyrazisty), kokumi (smak bogaty) oraz nutami świeżości.
Skrei, Morze Barentsa
Wygląd: Mieni się podobnie jak masa perłowa Bukiet: Zapach morza i wilgotnych kamieni z nutą kraba i wodorostów. Smak: Delikatne, kruche płatki, pozostawiające posmak kokumi. Ryba o wyrazistym smaku, z bardzo delikatną nutą goryczy.
Dorsz Øresund
Wygląd: Biały, z nutą szarości i delikatnego różu Bukiet: Aromat ciepłego mleka Smak: Odchodzące płatki, słodka i owocowa nuta, rybny posmak w tle
Dorsz bałtycki
Wygląd: Tęcza barw, od „marmurkowych“ brązów po czerwienie Bukiet: Silny zapach surowej ryby oraz nagrzanych słońcem wodorostów. Smak: Delikatna konsystencja, bez odchodzących płatków. Odczuwalna cierpkość, bogaty, ziemisty smak.
Dorsz przybrzeżny, Bømlo
Wygląd: Mięso dorsza składa się z białych płatków o niebieskawym/ szarawym odcieniu. Bukiet: Słodki, lekko mleczny, o morskim zapachu. Smak: Soczysty i słodki, lecz zbilansowany z umami (smak wyrazisty), kokumi (smak bogaty) oraz nutami świeżości.
Skrei, Morze Barentsa
Wygląd: Mieni się podobnie jak masa perłowa Bukiet: Zapach morza i wilgotnych kamieni z nutą kraba i wodorostów. Smak: Delikatne, kruche płatki, pozostawiające posmak kokumi. Ryba o wyrazistym smaku, z bardzo delikatną nutą goryczy.
Dorsz Øresund
Wygląd: Biały, z nutą szarości i delikatnego różu Bukiet: Aromat ciepłego mleka Smak: Odchodzące płatki, słodka i owocowa nuta, rybny posmak w tle
Dorsz bałtycki
Wygląd: Tęcza barw, od „marmurkowych“ brązów po czerwienie Bukiet: Silny zapach surowej ryby oraz nagrzanych słońcem wodorostów. Smak: Delikatna konsystencja, bez odchodzących płatków. Odczuwalna cierpkość, bogaty, ziemisty smak.

Sigmund Bjørgo
Dyrektor, Szwecja, NSCMorze Barentsa to najlepsze miejsce dla ryb
Zimna woda, silne prądy i porywisty wiatr to trudne środowisko dla człowieka, ale nie dla ryb. Morze Barentsa jest siedliskiem największej populacji dorsza na świecie. Dorsz czuje się tutaj „jak ryba w wodzie“. Ta smaczna, biała ryba była podstawą diety pierwszych Norwegów, którzy musieli przetrwać surowe zimy.
Morze Barentsa zapewnia dorszowi obfitość pożywienia. Na pierwszym etapie życia dorsz żywi się zooplanktonem, krylem i skorupiakami, a następnie mniejszymi rybami, np. gromadnikiem i śledziem. Dorsz doskonale sobie radzi dzięki zdolnościom adaptacyjnym. Dorsz jest rybą denną, żyjącą głęboko w morzu, ale równocześnie dobrze się czuje blisko powierzchni wody.
Dorsz norweski jest dostępny przez 365 dni w roku, częściowo dzięki temu, że przykładamy ogromną wagę do zrównoważonych połowów. Na początku roku przeprowadzamy połowy na Morzu Barentsa i w obszarach przybrzeżnych, a następnie przemieszczamy się w kierunku Wyspy Niedźwiedziej. Połowy dorsza osiągają największą intensywność od stycznia do kwietnia.
Dowiedz się więcej o wysokiej jakości rybach i owocach morza z Norwegii
Jesteśmy dumni z naszych standardów jakości i bezpieczeństwa. Dowiedz się, co robimy, aby dorsz norweski pozostał preferowaną rybą w kuchniach całego świata.